Στήν κηδεία της Μανταλένας Παριανός...

Το κλίμα ήταν λίγο ενεπίσημο και τα πράγματα ρευστά
- μου το θύμισε το θιγμένο ατάλαντο ανθρωπάκι
και καλό είναι να μη θυμάσαι ... τα έργα τους -

Ποιός ξέρει με τι μέσον τότε της είχε πάρει συνέντευξη, το ξέραμε
ότι πέθαινε, και τον έβλεπες την ώρα της συνέντευξης
σαν πανικόβλητο κοράκι να κοιτάζει την μελλοθάνατη,
τα χέρια του πανικού πηγαινοέρχονταν στους σβέρκους...

Στη διάρκεια της κηδείας ήρθε ένα συνεργείο τηλεόρασης
και το ανθωπάκι αυτό,
ο κουμπάρος του κουμπάρου, διαγκωνιζόταν με τον ψυχίατρο,
που της είχε σταθεί της Μανταλένας, για το ποιός θα μιλήσει...
Τελικά κέρδισε ο γιατρός και το βράδυ τον είδαμε
ανάμεσα σε σπρωξιές πλήθους στην τηλεόραση να
κάνει τις δηλώσεις...

Ο κουμπάρος του κουμπάρου σε όλη τη διάρκεια
της νεκρώσιμης ακολουθίας στη Μητρόπολη
έβριζε το Χριστό και την Παναγία που δεν πρόλαβε
να κερδίσει το γιατρό και να μιλήσει εκείνος...

Κατευόδωνε την Μανταλένα
με Χριστοπαναγίες μέσα στη Μητρόπολη...
Και μάρτυρες τουλάχιστον τρεις...

Αυτά θέλει να σωπάσει τώρα και πολλά άλλα
αυτό το άθλιο υποκείμενο κυνηγός της φήμης...

Πήραν την ποίηση με ζωντανό τον Ελύτη και τον Θανασάκη ακόμα
και την έκαναν μπαίγνιο με τις συμπεριφορές τους
στους διαδρόμους των γραφείων των εφημερίδων...
και ζητάνε και ρέστα...

Άντε μην αρχίσω να ανεβάζω από τα ημερολόγια...

Δεν παίξαμε μαζί τους από αξιοπρέπεια και περιφρόνηση
και νόμισαν πως μας είχαν σωπάσει... Άντε μύγα...

Μ.Γ.


ΥΓ. ☠